حاشیه نشینی؛ نتیجه نگاه سطحی دولت به مسکن مهر

به گزارش راهبرد معاصر؛ مشکل مسکن کشور به دلایل مختلف به یکی از حاد ترین مسائل اقتصادی و اجتماعی تبدیل شده است. انبوه سازان و کارشناسان بخش مسکن سال هاست بسته های مختلف و راهکارهای عملی و مطلوبی به دولت اول و دوم آقای روحانی ارائه می کنند، بسته هایی که در حل بخش اعظمی از مشکل مسکن بسیار کارساز است، اما بی عملی و عدم توجه یک سویه دولت به راهکارهای ارائه شده مانع مهمی در مقابل حل مشکلات مسکن شده است.

آنچه به عنوان مشکلات بخش مسکن در ایران وجود دارد با عمل به همان نسخه های کارشناسان بخش مسکن تنها در کشورهای توسعه‌ یافته، کشورهای در حال گذار مثل اندونزی و مالزی بلکه در کشورهای منطقه نیز منجر به حل بخش بزرگی از مسکن شده است به این دلیل است که در این کشورها مسکن جزء کالاهای مصرفی است نه کالای سرمایه‌ای.

وزارت آقای آخوندی و مزخرف خواندن مسکن مهر و ظلم فاحشی که در حق مسکن مهر شد رونق را از مسکن و ساخت و ساز گرفت. انبوه سازان از همان ابتدای دولت آقای روحانی که مسکن مهر مورد اعتراضات گوناگون دولتی ها قرار گرفت بارها و بارها به دولت توضیح دادند که مسکن مهر مزخرف نیست، قطعا ایراداتی دارد که برطرف شدن آنها نقطه عطفی در رونق بخش مسکن کشور به شمار می رود، اما دولت به جای برطرف سازی ایرادات وارد بر پروژه مسکن مهر و تداوم ظرفیت بخشی به محاسن آن طرح را کاملا عقیم کرد و کنار گذاشت، دولت آقای روحانی به جای شناسایی نقطه ضعف ها و آماده سازی زیرساخت‌ها و خدمات زیربنایی و روبنایی برای اسکان جمعیت در شهرک های اطراف کلانشهرها کلا ساخت مسکن را رد کرد، چنین نگاهی به مساله مهم مسکن پیامدهای مختلفی را در فضای اقتصادی کشور رقم زد، اگر دولت به مشاوره های فنی بها می داد یعنی حرفی غیر از حرف خود را می شنید و به آن توجه می کرد، با توجه به پراکندگی جغرافیایی کشور و میزان نیاز شهرهای مختلف به مسکن تصمیمات درستی اتخاذ می کرد قطعا خانه دار شدن مردم همانند کشورهای منطقه امری عادی و برای همگان ممکن بود. متأسفانه دولت آقای رو علاوه بر کنار گذاشتن مسکن مهر طرح مسکن اجتماعی را هم علی رغم شعارها و تاکیدات بر اجرای آن کنار گذاشت و آن را به صورت ادعا شده تجره نکرد.

قانون ساماندهی تخصیص زمین و اعتبارت به انبوه سازان هیچ گاه اجرا نشد و دولت الزام خانه دار کردن مردم در قانون اساسی را زیر پا گذاشتند.
دولت آقای روحانی در هفت سال گذشته در حل و فصل مشکلات بخش مسکن کمترین اهتمامی به خرج نداده است، اگر دولت زمین رایگان و تسهیلات در اختیار انبوه سازان قرار می داد و دست انبوه سازان را در ساخت و ساز با حمایت های خود باز می گذاشت امروز شاهد افزایش حاشیه نشینی در جای جای ایران بخصوص کلانشهرها نبودیم.

شرط تأمین منابع مالی و قابل پرداخت به تولید کننده و قابل انتقال به خریداران واجد شرایط متاسفانه از َسوی دولت رعایت نشد، هفت سالی که از عمر دولت آقای روحانی گذشت فرصت های بسیاری برای خانه دار کردن مردم از دست رفت، فرصت هایی که تکرار آن هزینه های بیشتری را به مردم و اقتصاد کشور تحمیل می کند. قطعا آنچه در ماه های اخیر از سوی دولت به عنوان‌ ساخت و ساز مسکن در بحث اقدام ملی یا اعطای وام به مستاجران عنوان می شود فقط حرف است و شعار! چرا که این دولت دیگر قادر به انجام کار خاصی برای بخش مسکن کشور نیست و فرصتی برای جبران ظلم بی توجهی به تولید مسکن در حق طبقه ضعیف و محروم ندارد.